Bernanke do Kongresu: Gospodarka jest lepsza, potrzebuje wsparcia

Ekonprzecięcie: Prezes Rezerwy Federalnej Ben Bernanke wygłosił dziś w Kongresie swoje przemówienie na temat stanu gospodarki. Bernanke powiedział, że ożywienie było silniejsze niż Fed oczekiwał kilka miesięcy temu, ale tak było nierówne, wymagające wsparcia Fed.

Wielka rozrywka była w Giełdy Ron Paul / Bernanke w Q&A po przygotowanej prezentacji.

Ekonprzecięcie zamieścił cały zapis Bernanke po „Czytaj więcej”:

Ze strony internetowej Rezerwy Federalnej:

Przewodniczący Ben S. Bernanke

Półroczny Raport Polityki Pieniężnej dla Kongresu

Przed Komisją Usług Finansowych, Izba Reprezentantów USA, Waszyngton, DC

29 lutego 2012 r.

Przewodniczący Bachus, członek rankingu Frank i inni członkowie Komitetu, mam przyjemność przedstawić półroczne sprawozdanie Rezerwy Federalnej Raport Polityki Pieniężnej na Kongres. Zacznę od omówienia aktualnych warunków gospodarczych i perspektyw, a następnie przejdę do polityki pieniężnej.

Perspektywy gospodarcze
Ożywienie gospodarki amerykańskiej trwa, ale tempo ekspansji było nierównomierne i umiarkowane jak na historyczne standardy. Po minimalnych wzrostach w pierwszej połowie ubiegłego roku, realny produkt krajowy brutto (PKB) wzrósł w drugiej połowie w tempie 2-1/4 proc. rocznie.¹ Ograniczone informacje dostępne za 2012 r. są zgodne z postępującym wzrostem w nadchodzących kwartałach w tempie zbliżonym lub nieco wyższym od tempa odnotowanego w drugiej połowie ubiegłego roku.

Zaobserwowaliśmy pewne pozytywne zmiany na rynku pracy. Od połowy zeszłego roku zatrudnienie w sektorze prywatnym zwiększyło się średnio o 165,000 260,000 miejsc pracy miesięcznie, aw styczniu dodano prawie 9 8.3 nowych miejsc pracy w sektorze prywatnym. Wzrost liczby miejsc pracy w ostatnich miesiącach był stosunkowo powszechny w różnych branżach. Z kolei w sektorze publicznym kontynuowane są zwolnienia przez władze stanowe i lokalne. Stopa bezrobocia oscylowała wokół XNUMX proc. przez większą część ubiegłego roku, ale od września znacznie spadła, osiągając XNUMX proc. w styczniu. Zmniejszyły się również nowe wnioski o świadczenia z tytułu ubezpieczenia na wypadek bezrobocia.

Spadek stopy bezrobocia w ciągu ostatniego roku był nieco szybszy niż można było się spodziewać, biorąc pod uwagę, że gospodarka wydaje się rosnąć w tym okresie na poziomie lub poniżej długoterminowego trendu; dalsza poprawa na rynku pracy prawdopodobnie będzie wymagać silniejszego wzrostu popytu końcowego i produkcji. Pomimo lepszych ostatnich danych, rynek pracy pozostaje daleki od normalności: stopa bezrobocia utrzymuje się na wysokim poziomie, bezrobocie długotrwałe jest nadal bliskie rekordowego poziomu, a liczba osób pracujących w niepełnym wymiarze godzin z przyczyn ekonomicznych jest bardzo wysoka.²

Wydatki gospodarstw domowych wzrosły umiarkowanie w drugiej połowie zeszłego roku, do czego przyczynił się gwałtowny wzrost zakupów pojazdów silnikowych w czwartym kwartale, któremu sprzyjało złagodzenie ograniczeń podaży związanych z trzęsieniem ziemi w Japonii. Jednak podstawy, które wspierają wydatki, są nadal słabe: w 2011 r. realne dochody i majątek gospodarstw domowych nie zmieniły się, a wielu potencjalnych kredytobiorców nadal miało ograniczony dostęp do kredytów. Nastroje konsumentów, które gwałtownie spadły zeszłego lata, od tego czasu odbiły, ale pozostają stosunkowo niskie.

W sektorze mieszkaniowym przystępność cenowa wzrosła dramatycznie w wyniku spadku cen domów i historycznie niskich stóp procentowych od konwencjonalnych kredytów hipotecznych. Niestety, wielu potencjalnym nabywcom brakuje zaliczki i historii kredytowej wymaganej do zakwalifikowania się do pożyczki; inni niechętnie kupują teraz dom ze względu na obawy dotyczące ich dochodów, perspektyw zatrudnienia i przyszłej ścieżki cen domów. Jeśli chodzi o podaż, około 30 procent niedawnej sprzedaży domów składało się z nieruchomości przejętych lub znajdujących się w trudnej sytuacji, a wskaźnik pustostanów pozostaje wysoki, co wywiera presję na obniżenie cen domów. Bardziej pozytywne sygnały to ożywienie w budownictwie w sektorze wielorodzinnym i ostatnie wzrosty nastrojów wśród producentów domów.

Produkcja produkcyjna wzrosła o 15 procent od okresu recesji i odnotowała solidne wzrosty od połowy zeszłego roku, wspierane przez ożywienie w łańcuchach dostaw pojazdów silnikowych oraz ciągły wzrost inwestycji biznesowych i eksportu. Realne wydatki biznesowe na sprzęt i oprogramowanie rosły w tempie około 12 procent rocznie w drugiej połowie 2011 r., nieco szybciej niż w pierwszej połowie roku. Jednak realny wzrost eksportu, pozostając solidny, nieco spowolnił w tym samym okresie, w którym spowolniła aktywność gospodarcza zagraniczna, zwłaszcza w Europie.

Członkowie Zarządu i prezesi Banków Rezerwy Federalnej prognozowali ostatnio, że aktywność gospodarcza w 2012 roku będzie rosła w tempie, które zarejestrowano w drugiej połowie ubiegłego roku lub nieco powyżej tego tempa. W szczególności ich prognozy wzrostu realnego PKB w tym roku, przedstawione w połączeniu ze styczniowym posiedzeniem Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC), wykazują centralną tendencję od 2.2 do 2.7 proc.³ Prognozy te były znacznie niższe od czerwcowych prognoz.⁴ W tej ponownej ocenie rolę odegrało wiele czynników. Po pierwsze, roczne rewizje rachunków dochodu narodowego i produktów opublikowane zeszłego lata wskazywały, że ożywienie było nieco wolniejsze niż wcześniej szacowano. Ponadto napięcia fiskalne i finansowe w Europie niekorzystnie wpływają na warunki finansowe i globalny wzrost gospodarczy, a problemy na amerykańskim rynku mieszkaniowym i hipotecznym nadal ograniczają nie tylko branżę budowlaną i pokrewne, ale także zamożność i zaufanie gospodarstw domowych. Wybiegając poza 2012 r., uczestnicy FOMC spodziewają się, że aktywność gospodarcza będzie stopniowo rosnąć w miarę ustępowania tych przeciwności, wspierana przez kontynuację bardzo łagodnego nastawienia w polityce pieniężnej.

Biorąc pod uwagę prognozowany wzrost produkcji w 2012 r. zbliżony do długoterminowego trendu, uczestnicy nie spodziewali się dalszego znacznego spadku stopy bezrobocia w ciągu tego roku. Wybiegając poza ten rok, uczestnicy FOMC spodziewają się, że stopa bezrobocia będzie nadal powoli spadać do poziomów zgodnych z mandatem statutowym Komitetu. W świetle nieco innych sygnałów otrzymywanych w ostatnim czasie z rynku pracy niż ze wskaźników popytu końcowego i produkcji, szczególnie istotna będzie ocena napływających informacji, aby ocenić tempo ożywienia gospodarczego.

Na naszym styczniowym spotkaniu uczestnicy zgodzili się, że napięcia na światowych rynkach finansowych stwarzają znaczne ryzyko pogorszenia perspektyw gospodarczych. Obawy inwestorów dotyczące deficytów fiskalnych i poziomu długu publicznego w wielu krajach europejskich doprowadziły do ​​znacznego wzrostu kosztów pożyczek państwowych, napięć w europejskim systemie bankowym i związanego z tym ograniczenia dostępności kredytów i działalności gospodarczej w strefie euro . Aby zapobiec przeniesieniu napięć w Europie na gospodarkę amerykańską, w listopadzie Rezerwa Federalna zgodziła się przedłużyć i zmodyfikować warunki swoich linii swapowych z innymi głównymi bankami centralnymi i nadal monitoruje europejskie ekspozycje amerykańskich instytucji finansowych.

W Europie podjęto ostatnio szereg konstruktywnych działań politycznych, w tym program Europejskiego Banku Centralnego dotyczący udzielania trzyletnich zabezpieczonych pożyczek europejskim instytucjom finansowym. Ostatnio europejscy decydenci uzgodnili nowy pakiet środków dla Grecji, który łączy dodatkowe pożyczki dla sektora oficjalnego ze znaczną redukcją greckiego długu posiadanego przez sektor prywatny. W strefie euro pozostają jednak krytyczne wyzwania fiskalne i finansowe, których rozwiązanie będzie wymagało skoordynowanych działań ze strony władz europejskich. W wielu krajach konieczne będą również dalsze kroki w celu pobudzenia wzrostu i konkurencyjności. Jesteśmy w częstym kontakcie z naszymi odpowiednikami w Europie i nadal będziemy uważnie śledzić sytuację.

Jak wspomniałem w moim lipcowym zeznaniu, inflacja wzrosła na początku 2011 roku.⁵ Gwałtowny wzrost cen ropy naftowej i innych towarów wraz z zakłóceniami dostaw związanymi z katastrofą w Japonii, które wywarły presję na wzrost cen pojazdów silnikowych, spowodowały wzrost ogólnej inflacji do ponad 3 procent rocznie w pierwszej połowie ubiegłego roku.⁶ Tak jak się spodziewaliśmy, czynniki te okazały się jednak przejściowe, a inflacja w drugiej połowie roku spadła do 1-1% rocznego tempa, czyli zbliżonego do średniego tempa z poprzednich dwóch lat. W styczniowych prognozach Komitet przewidywał, że w najbliższych kwartałach inflacja będzie kształtować się na poziomie 2%, który uważamy za najbardziej zgodny z naszym mandatem ustawowym. W szczególności centralna tendencja prognoz uczestników dotyczących inflacji na 2 r. wahała się od 2012 do 1.4 proc., czyli mniej więcej tyle samo, co prognozy z czerwca ubiegłego roku.⁷ Patrząc dalej w przyszłość, uczestnicy spodziewali się, że niski poziom inflacji utrzyma się po bieżącym roku. Od czasu sporządzenia tych prognoz ceny benzyny wzrosły, odzwierciedlając przede wszystkim wyższe światowe ceny ropy naftowej – zjawisko, które prawdopodobnie tymczasowo podniesie inflację, jednocześnie zmniejszając siłę nabywczą konsumentów. Będziemy nadal uważnie monitorować rynki energii. Długoterminowe oczekiwania inflacyjne, mierzone za pomocą badań ankietowych i wskaźników rynku finansowego, wydają się zgodne z poglądem, że inflacja pozostanie niska.

Polityka pieniężna
W kontekście ograniczonego wzrostu, utrzymujących się zagrożeń dla perspektyw realnej aktywności i zmniejszającej się inflacji, Komitet podjął kilka kroków w celu zapewnienia dodatkowej akomodacji monetarnej w drugiej połowie 2011 r. i na początku 2012 r. Działania te obejmowały zmiany w wytycznych dotyczących stóp terminowych zawarte w oświadczeniach Komitetu po posiedzeniu i korektach stanu posiadania przez Rezerwę Federalną skarbowych i agencyjnych papierów wartościowych.

Docelowy zakres stopy funduszy federalnych pozostaje na poziomie od 0 do 1/4 procent, a sformułowanie „forward guidance” w oświadczeniu dotyczącym polityki FOMC wskazuje, jak długo Komitet spodziewa się, że zakres docelowy będzie odpowiedni. W sierpniu Komitet doprecyzował sformułowanie forward guidance, zauważając, że warunki gospodarcze – w tym niskie wskaźniki wykorzystania zasobów i słaba perspektywa inflacji w średnim okresie – prawdopodobnie zapewnią wyjątkowo niskie poziomy stopy funduszy federalnych przynajmniej do połowy. z 2013 r. Poprzez zapewnienie dłuższego horyzontu czasowego niż wcześniej oczekiwano opinii publicznej, oświadczenie wywarło presję na obniżenie długoterminowych stóp procentowych. Na posiedzeniu FOMC w styczniu 2012 r. Komitet dokonał dalszych zmian w forward guidance, rozszerzając horyzont, w którym oczekuje, że warunki gospodarcze zapewnią wyjątkowo niskie poziomy stopy funduszy federalnych przynajmniej do końca 2014 r.

Oprócz korekt wprowadzonych do forward guidance Komitet zmodyfikował swoją politykę dotyczącą posiadanych przez Rezerwę Federalną papierów wartościowych. We wrześniu Komitet wdrożył program przedłużenia zapadalności, który łączy skup długoterminowych skarbowych papierów wartościowych ze sprzedażą krótkoterminowych skarbowych papierów wartościowych. Celem tego programu jest wydłużenie średniej zapadalności naszych papierów wartościowych bez generowania znaczącej zmiany wielkości naszego bilansu. Wycofanie z rynku długoterminowych papierów wartościowych powinno wywrzeć presję na obniżenie długoterminowych stóp procentowych i sprawić, że warunki na rynkach finansowych będą bardziej sprzyjać wzrostowi gospodarczemu niż byłyby w innym przypadku. Aby wesprzeć warunki na rynkach kredytów hipotecznych, na wrześniowym posiedzeniu Komitet zdecydował również o reinwestowaniu kwoty głównej otrzymanej z posiadanych przez nią agencyjnych papierów dłużnych i agencyjnych papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką (MBS) w agencję MBS, zamiast kontynuować reinwestowanie tych dochodów w dłuższym okresie Skarbowe papiery wartościowe zgodnie z praktyką od sierpnia 2010 r. Komitet dokonuje regularnych przeglądów wielkości i składu posiadanych przez siebie papierów wartościowych i jest gotów odpowiednio dostosować te portfele w celu promowania silniejszego ożywienia gospodarczego w kontekście stabilności cen.

Zanim zakończę, chciałbym powiedzieć kilka słów o oświadczeniu o długofalowych celach i strategii politycznej, które FOMC wydał na zakończenie swojego styczniowego posiedzenia. W oświadczeniu potwierdzamy nasze przywiązanie do celów statutowych, wyznaczonych nam przez Kongres, jakimi są stabilność cen i maksymalne zatrudnienie. Jego celem jest zapewnienie dodatkowej przejrzystości i zwiększenie skuteczności polityki pieniężnej. Oświadczenie nie oznacza zmiany w sposobie prowadzenia polityki przez Komitet.

Przejrzystość zwiększa się dzięki większej szczegółowości naszych celów. Ponieważ stopa inflacji w dłuższym okresie jest determinowana głównie przez politykę pieniężną, możliwe i właściwe jest wyznaczenie przez Komitet celu liczbowego dla tej kluczowej zmiennej. FOMC ocenia, że ​​stopa inflacji na poziomie 2 procent, mierzona roczną zmianą wskaźnika cen dla osobistych wydatków konsumpcyjnych, jest najbardziej spójna w dłuższej perspektywie z jego mandatem ustawowym. Podczas gdy maksymalne zatrudnienie stoi na równi ze stabilnością cen jako celem polityki pieniężnej, maksymalny poziom zatrudnienia w gospodarce jest w dużej mierze determinowany przez czynniki niepieniężne, które wpływają na strukturę i dynamikę rynku pracy; dlatego żaden bank centralny nie jest w stanie określić stałego celu dla długoterminowego poziomu zatrudnienia. Komitet może jednak oszacować poziom maksymalnego zatrudnienia i wykorzystać te szacunki do podejmowania decyzji politycznych. Na przykład w naszych najnowszych prognozach ze stycznia, szacunki uczestników FOMC dotyczące długoterminowej normalnej stopy bezrobocia miały centralną tendencję od 5.2 do 6.0 procent.⁸ Jak przed chwilą zauważyłem, poziom maksymalnego zatrudnienia w gospodarce może ulec zmianie; na przykład mogą na nią wpływać zmiany w strukturze gospodarki i szereg polityk gospodarczych. Gdyby na którymś etapie Komitet oszacował, że np. maksymalny poziom zatrudnienia wzrósł, dostosujemy odpowiednio politykę pieniężną.

Podwójne cele stabilności cen i maksymalnego zatrudnienia są na ogół komplementarne. Rzeczywiście, obecnie, przy podwyższonej stopie bezrobocia i przygaszonych perspektywach inflacji, Komitet ocenia, że ​​utrzymanie wysoce łagodnego nastawienia w polityce pieniężnej jest zgodne z promowaniem obu celów. Jednak w przypadkach, gdy cele te nie są komplementarne, Komitet stosuje wyważone podejście do ich promowania, biorąc pod uwagę wielkości odchyleń inflacji i zatrudnienia od poziomów uznanych za zgodne z podwójnym mandatem, a także potencjalnie różne horyzonty czasowe, w których przewiduje się powrót zatrudnienia i inflacji do takich poziomów.

Dziękuję Ci. Z przyjemnością odpowiem na twoje pytania.

1. Dane za IV kwartał 2011 r. z rachunków dochodów narodowych i produktów odzwierciedlają wstępne szacunki opublikowane 27 stycznia 2012 r. Wróć do tekstu

2. W styczniu 5 i 1/2 miliona osób spośród zaliczonych do bezrobotnych – około 43 procent ogółu – pozostawało bez pracy dłużej niż sześć miesięcy, a 8 i 1/4 miliona osób pracowało w niepełnym wymiarze godzin ze względów ekonomicznych. Wróć do tekstu

3. Patrz tabela 1, „Projekcje ekonomiczne członków Rady Rezerwy Federalnej i prezesów Banku Rezerwy Federalnej, styczeń 2012 r.” w podsumowaniu prognoz ekonomicznych dostępnych w Radzie Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej (2012), „Rada Rezerwy Federalnej i Federalny Komitet Otwartego Rynku publikują prognozy gospodarcze z posiedzenia FOMC w dniach 24-25 stycznia”, informacja prasowa, 25 stycznia; dostępne również w części 4 lutego 2012 Raport Polityki Pieniężnej na Kongres. Wróć do tekstu

4. Ben S. Bernanke (2011), „Półroczny Raport Polityki Pieniężnej na Kongres”, oświadczenie przed Komisją Usług Finansowych, Izba Reprezentantów USA, 13 lipca. Wróć do tekstu

5. Bernanke, „Półrocznik Raport Polityki Pieniężnej na Kongres” (patrz uwaga 4). Wróć do tekstu

6. Inflację mierzy się za pomocą wskaźnika cen dla osobistych wydatków na konsumpcję. Wróć do tekstu

7. Patrz tabela 1 dostępna w Radzie Gubernatorów, „Rada Rezerwy Federalnej i Federalny Komitet Otwartego Rynku publikują prognozy ekonomiczne” (zob. przypis 3). Wróć do tekstu

8. Patrz tabela 1 dostępna w Radzie Gubernatorów, „Rada Rezerwy Federalnej i Federalny Komitet Otwartego Rynku publikują prognozy ekonomiczne” (zob. przypis 3). Wróć do tekstu

Steven Hansen

Źródła:

• Rezerwa Federalna

• Politycy już obwiniają o kolejny kataklizm na rynku (Ekonprzecięcie, Gary's Live Market Blog, 29 lutego 2012)

• „Goldman's Take On Bernanke: „Brak wyraźnego sygnału łagodzącego” (Ekonprzecięcie, Gary's Live Market Blog, 29 lutego 2012)

• „Bernanke: „Nierówne” ożywienie w USA wymaga wsparcia Fed” (Ekonprzecięcie, Gary's Live Market Blog, 29 lutego 2012)