Deel II van de financiële crisis van 2008 – binnenkort beschikbaar

tegen LEAP/Europa 2020, Leap2020.eu

De schok van 2008 was zeker gewelddadig, maar de reacties van het systeem, de landen en de centrale banken met hun reddingsoperaties op ongekende schaal wisten de ergste gevolgen te verbergen: degradatie van het Westen in het algemeen en de Verenigde Staten in het bijzonder, een gedwongen opruiming van de economie, een zware terugval van een kunstmatige levensstandaard, massale werkloosheid, het begin van sociale onrust... hebben deels kunnen worden verwaarloosd ten gunste van hoop op herstel die levend werd gehouden door onverantwoordelijk beleid dat liquiditeit naar de banksystemen en beurzen verlegde.

Helaas, terwijl de wereld zichzelf verdoofde, werden mondiale problemen niet aangepakt... vijf verloren jaren: het gebouw is nog minder sterk dan voor de crisis; de door de Fed georkestreerde "oplossing" van de VS, dat iedereen het liet om de tijd te nemen om hun eigen wonden te verzorgen, was om het vuur dat ze zelf hadden aangestoken met benzine te doven. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het nog steeds de VS, de pijler van de wereld, is die weigert in het verlengde te liggen, met hun trouwe Japanse en Britse praalwagens, die de wereldsituatie opnieuw doet ontbranden. En deze keer moeten we niet op failliete landen vertrouwen om de situatie te redden: ze zitten op hun knieën na de eerste schok in 2008. Het is dus eigenlijk een tweede wereldcrisis die opdoemt, opnieuw veroorzaakt door de Verenigde Staten. Uiteindelijk zal deze periode van vijf jaar niets anders zijn geweest dan een stap terug te doen om een ​​nog grotere crisis aan te gaan, die we 'de crisis in het kwadraat' hebben genoemd.

Een situatie die nu uit de hand loopt

De illusies die de laatst overgebleven optimisten nog steeds verblind hebben, zijn aan het verdwijnen. In eerdere GEAB-nummers hebben we het grimmige beeld van de wereldeconomie al uiteengezet. Sindsdien is de situatie verslechterd. De Chinese economie bevestigt haar vertraging (1) evenals Australië (2), valuta's van opkomende landen worden losgekoppeld (3), obligatierentes stijgen, Britse salarissen blijven dalen (4), rellen treffen Turkije en zelfs vreedzaam Zweden (5), de eurozone zit nog steeds in een recessie (6), het nieuws dat de Verenigde Staten uitfiltert is niet meer vrolijk (7)…

De nervositeit is nu duidelijk voelbaar op alle financiële markten waar de vraag niet meer is wanneer het volgende record zal zijn, maar er in slagen om er snel genoeg uit te komen voor de stormloop. De Nikkei is meer dan 20% gedaald in drie weken waarin er drie sessies zijn geweest met verliezen van meer dan 5%. Dus de besmetting heeft nu de "standaard" indices bereikt, zoals de beurzen, rentetarieven en wisselkoersen... de laatste bastions die nog steeds worden gecontroleerd door de centrale banken en daarom volledig vervormd zijn, zoals ons team herhaaldelijk heeft uitgelegd.

Nikkei 225-index, 02/11/2012-13/06/2013. De duizelingwekkende stijging is te wijten aan het plan van de BoJ, de duizelige daling aan de huidige onzekerheden. Bron: Les Échos. In Japan is deze situatie het gevolg van het over-the-top kwantitatieve verruimingsprogramma van de centrale bank. De daling van de yen heeft geleid tot een sterke inflatie van de prijs van geïmporteerde goederen (met name olie). De enorme schommelingen in de Japanse beurs en valuta destabiliseren de hele mondiale financiële wereld. Maar de uitvoering van het programma van de Bank of Japan is zo nieuw dat de effecten ervan nog steeds veel minder uitgesproken zijn dan die van de kwantitatieve versoepeling van de Fed. Het is in de eerste plaats de Fed die verantwoordelijk is voor alle huidige zeepbellen: onroerend goed in de Verenigde Staten (8), beursrecords, zeepbellen in en destabilisatie van opkomende landen (9), enz.

Het is er ook aan, of beter gezegd daardoor, aan te danken dat de virtuele economie nog intensiever op gang is gekomen en dat de nodige balancering niet heeft plaatsgevonden. Dezelfde methoden hebben dezelfde effecten (10), een toenemende virtualisering van de economie leidt ons naar een tweede crisis in vijf jaar, waarvoor de Verenigde Staten opnieuw verantwoordelijk zijn. De centrale banken kunnen de wereldeconomie niet oneindig bij elkaar houden; op dit moment verliezen ze de controle.

Een tweede Amerikaanse crisis

Als de maanden april-mei, met veel mediahype, lijken in te stemmen met de VS-VK-Japanse methode van monetaire versoepeling (op zijn zachtst gezegd) tegen de Euroland-methode van beredeneerde bezuinigingen, sinds enkele weken zijn de kampioenen van de hele financiële wereld hebben wat meer moeite gehad om de overwinning op te eisen. Het IMF, doodsbang voor de wereldwijde impact van de economische vertraging in Europa, weet niet wat anders te bedenken om Europeanen te dwingen door te gaan met uitgeven en de tekorten opnieuw te laten exploderen: zelfs de lege boutique World moet de indruk blijven wekken dat het nog steeds in het bedrijfsleven, en Europa speelt het spel niet mee.

Maar de giftige effecten van de operaties van de centrale bank in Japan, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk vernietigen nu het argument (of liever propaganda) dat het succes van de "andere methode", die herstel in Japan, de VS en het Verenigd Koninkrijk mogelijk moet maken (overigens is dat laatste zelfs nooit genoemd).

De zich momenteel ontwikkelende tweede crisis had voorkomen kunnen worden als de wereld er nota van had genomen dat de Verenigde Staten, die structureel niet in staat zijn zichzelf te hervormen, niet in staat was andere methoden toe te passen dan die welke tot de crisis van 2008 hadden geleid. Net als de onverantwoordelijke 'too big to fail'-banken, hadden de 'systemisch' onverantwoordelijke landen vanaf 2009 onder toezicht moeten staan, zoals gesuggereerd door GEAB nr. 28 (oktober 2008). Helaas zijn de instellingen voor mondiaal bestuur volledig ineffectief en machteloos gebleken bij het beheersen van de crisis. Alleen regionaal gezond verstand heeft het kunnen realiseren; de internationale arena niets voortbracht, begon iedereen zijn problemen in zijn deel van de wereld op te lossen.

De andere cruciale hervorming die sinds 11 door het LEAP/E2009-team werd bepleit (2020) was gericht op een volledig nieuwe kijk op het internationale monetaire systeem. In 40 jaar van handelsonevenwichtigheden in de VS en de volatiliteit van zijn valuta, is de dollar als de pijler van het internationale monetaire systeem de drager van alle verkoudheden van de Verenigde Staten naar de rest van de wereld, en deze destabiliserende pijler is nu aan de hart van het wereldwijde probleem, omdat de Verenigde Staten niet langer lijden aan een koude maar builenpest.

Aangezien het internationale monetaire systeem in 2009 niet is hervormd, komt er een tweede crisis aan. Daarmee komt een nieuwe kans om het internationale monetaire systeem te hervormen tijdens de G20 in september (12) en men hoopt bijna dat de schok tegen die tijd plaatsvindt om een ​​akkoord over dit onderwerp af te dwingen, anders dreigt de top te vroeg plaats te vinden om te winnen ieders steun.

---

Opmerkingen:

(1) Bron: The New York Times, 08/06/2013.

(2) Bron: De Sydney Morning Herald, 05/06/2013. Lees ook Mish's wereldwijde economie, 10/06/2013.

(3) Bron: CNBC, 12/06/2013.

(4) Bron: The Guardian, 12/06/2013.

(5) Lees de rellen in Zweden, een laaiende verrassing, The Economist, 01/06/2013.

(6) Bron: BBC News, 06/06/2013.

(7) Lees Economische dominostenen die één voor één vallen, MarketWatch, 12/06/2013.

(8) Een zeepbel in de huidige marktomstandigheden; normaal gesproken zou dit als een sensatie worden beschouwd. Markt Orakel, 10/06/2013.

(9) Over de gevolgen van wereldwijde QE in India: Reuters, 13/06/2013.

(10) De terugkeer van financiële producten aan de oorsprong van de crisis van 2008 is niet onbelangrijk. Bron : Le Monde, 11/06/2013.

(11) Zie. GEAB n°29, november 2008.

(12) Bron: RIA Novosti, 14/06/2013.