door Frank Li
China wordt het Amerika van gisteren, terwijl Amerika het China van gisteren wordt!
China is een concurrent, geen vijand. De enige manier voor Amerika om de concurrentie van China af te weren, is door zelf beter te worden, wat niet mogelijk is zonder een beter begrip van China. in een eerdere bericht, heb ik op Amerikaanse wijze kort het politieke systeem van China uitgelegd. Dit artikel geeft een overzicht van de recente geschiedenis van China en geeft een opsomming van vijf grote politieke en economische lessen uit China voor Amerika.Overzicht van de recente geschiedenis van China (1949-1976)
Is het je opgevallen dat alles wat belangrijk is in China "The People's" heet? Hier zijn drie voorbeelden:
- De naam van het land: de Volksrepubliek China.
- Het leger: het Volksbevrijdingsleger.
- Het geld: The People's geld of Renminbi (of kortweg RMB).
Zo was het niet tot 1949...
Wat gebeurde er in 1949?
De CPC (Communistische Partij van China) onder leiding van Mao geslaagd in de revolutie. De proletariërs (ook bekend als 'het volk') werden de meesters en veranderden het land in een enorm laboratorium voor een experiment dat 'socialisme' werd genoemd (in het Westen ook bekend als 'communisme'). Het volk zuiverde de rijken (dwz schoten ze neer of zette ze buitenspel), noemden alles wat belangrijk was van hen (dwz 'het volk') en aanbaden zichzelf: de arbeiders, boeren en soldaten.
Wat gebeurde er van 1949 tot 1976?
Een totale ramp! Het ergste was een door de mens veroorzaakte hongersnood die begin jaren zestig aan zo'n 20 miljoen mensen het leven kostte (denk aan Noord-Korea vandaag!). De op één na ergste was de Grote Proletarische Culturele Revolutie (1960-1966), waarin Mao's tegenstanders binnen de CPC na 1976 als de rijken werden gezuiverd. In 1949 werd China zo arm, zo arm en hopeloos dat een jonge man zoals ik (geboren in 1976) dacht aan niets anders dan "hier wegkomen" (denk aan de Cubanen van vandaag!).
Waarom zo'n totale ramp? Mao wist niets van de economie of de bouw, en de mensen ook niet! Wat wisten ze? Klassenstrijd (bijv. de rijken beroven) en vernietiging! Met andere woorden, de proletariërs hadden de leiding, en iedereen in China werd een proletariër!
Wat gebeurde er in 1976?
Mao is overleden! Beter nog, Mao had geen zoon die hem opvolgde! Mao's enige (in staat) zoon (wat dan ook) werd gedood in de Koreaanse Oorlog, dankzij de Amerikanen (“Amen”), of het huidige China, onder Mao Jr. of Mao III, zou net zo erg kunnen zijn als het huidige Noord-Korea! Het gerucht gaat dat Mao nooit vergaf Peng Dehuai, China's opperbevelhebber in de Koreaanse Oorlog, voor deze 'zonde' en verzon een reden om hem eind jaren vijftig te laten zuiveren. We zullen misschien nooit de echte reden achter Pengs zuivering weten. Wat zeker bekend is, is dat Mao de rest van zijn leven doorbracht met het zoeken naar een opvolgingsplan, zonder succes.
Wat gebeurde er na 1976?
Deng Xiaoping werd de leider in China. Hij hervormde het land en zette het op de juiste koers. Voor een korte samenvatting van de geschiedenis van China van 1976 tot vandaag, klik hier.
Hoe ziet China er tegenwoordig echt uit?
Alles wat belangrijk is, is nog steeds 'van het volk', maar alleen in naam. De economie is van de rijken, terwijl de autocraten, die niet door het volk worden gekozen, de regering bezitten. Voor een goed begrip van het huidige China en de huidige CPC, Lees deze. Hier zijn drie fragmenten:
De partij werd in 1921 opgericht in naam van mensen zoals hij [een marskramer]. Maar tegenwoordig wordt het algemeen gezien als vertegenwoordiger van de diepgewortelde belangen van de rijke elite - het soort mensen dat meer uitgeeft aan een enkele maaltijd in Xintiandi dan deze marskramer in een heel jaar zou verdienen.
Met meer dan 80 miljoen leden is het de grootste politieke organisatie ter wereld. Ondanks haar aandringen dat het trouw blijft aan zijn marxistisch-leninistische, maoïstische erfenis, kan het misschien beter worden omschreven als 's werelds grootste kamer van koophandel.
De eerste zin van het manifest van de CPC stelt dat de partij “de voorhoede is van de Chinese arbeidersklasse”. Maar vandaag de dag wordt minder dan 9 procent van de leden geclassificeerd als "arbeiders", terwijl meer dan 70 procent wordt gerekruteerd uit de gelederen van regeringsfunctionarissen, zakenlieden, professionals, afgestudeerden en militairen.
Wat een enorm verschil met 1976! Is dit systeem nu ideaal? Nee helemaal niet (referentie)! Maar het is oneindig veel beter dan het systeem onder Mao! Bovendien is het over het algemeen "iets beter" dan het Amerikaanse systeem (referentie), en daarom is China op weg om in 2030 de grootste economie ter wereld te worden. In een competitieve wereld van vandaag hoeft een wandelaar, wanneer hij wordt achtervolgd door een hongerige grizzle, alleen maar een beetje sneller te rennen dan de andere wandelaar!
Vijf grote lessen uit China
(1) Wanneer de proletariërs (of het volk) de leiding hebben, worden we allemaal proletariërs! Succes bestraffen (= de rijken), je eindigt zonder enig succes.
(2) Het systeem is alles! Kies tussen socialisme en kapitalisme voor het laatste!
(3) Voor welvaart is kapitalisme een must, terwijl democratie slechts een optie is. Als je kapitalisme opoffert voor democratie, krijg je geen van beide.
(4) Democratie zou in theorie een ideale regeringsvorm kunnen zijn. Maar in de praktijk nog geen knowhow. Hier zijn echter twee dingen zeker bekend:
A. Democratie, zoals we die nu kennen, werkt niet. In plaats daarvan heeft het Chinese systeem (= kapitalisme + autocratie) het de afgelopen twee decennia veel beter gedaan dan de andere systemen, zonder dat het einde in zicht is.
B. Voor een derdewereldland als India is democratie een voorwaarde voor welvaart.
(5) Tijd is vaak de beste remedie voor veel kwalen. Vrede en handel, geen oorlog (referentie)!
Zoals ik het samenvat….
Kun je zulke grote politieke en economische lessen uit China nog niet aan? Wat dacht je van een les van? Cicero in 55 voor Christus? Alsjeblieft:
“De begroting moet in evenwicht zijn, de schatkist moet worden aangevuld, de staatsschuld moet worden verminderd, de arrogantie van de ambtenarij moet worden getemperd en gecontroleerd, en de hulp aan vreemde landen moet worden beperkt om te voorkomen dat Rome failliet gaat. Mensen moeten weer leren werken, in plaats van van de bijstand te leven.”
Wat heeft het Westen de afgelopen 2,066 jaar geleerd? Niets, blijkbaar!
Gerelateerde artikelen
De strijdhymne van de tijgervader door Frank Li
Amerikaans voorzitterschap: verhoging van de minimumleeftijd naar 55! door Frank Li
Opkomende economieën: een overzicht vanaf 30,000 voet door Frank Li
Amerikaans voorzitterschap: waarom is 1-Term een must? door Frank Li
Amerika: Het is het politieke systeem, dom! door Frank Li
Wat zijn de echte kosten van de oorlog in Irak? door Frank Li
10-punts democratiemanifest door Frank Li
Tiananmen-plein door Frank Li
Het antwoord is democratie; De vraag is waarom? door Frank Li
Mijn land zit in de problemen door Frank Li
Diagnose voor Amerika: kanker! door Frank Li
Over de auteur
Frank Li is de oprichter en voorzitter van WEI (West-East International), een in Chicago gevestigd import- en exportbedrijf. Frank behaalde zijn BE van Zhejiang University (China) in 1982, ME van de Universiteit van Tokyo in 1985, en Ph.D. van Vanderbilt University in 1988, allemaal in elektrotechniek. Hij werkte voor verschillende bedrijven tot 2004, toen hij zijn eigen bedrijf WEI oprichtte. Vandaag is WEI een leider in de weegindustrie, niet alleen in producten en diensten, maar ook in denken en handelen. Dr. Li schrijft uitgebreid en uniek over politiek, waarvoor hij "een moderne Thomas Jefferson" is genoemd (zie pagina 31).